Wensvaders – Draagmoederschap

Egoïsme vs Altruïsme

Ik had tot voor ik me verder verdiept had in het draagmoederschap nog nooit gehoord van altruïsme. Ik zei daarvoor altijd onbaatzuchtig. De wet in Nederland staat commercieel draagmoederschap niet toe, altruïstisch draagmoederschap wel. Wat betekend altruïsme eigenlijk? Altruïsme is gedrag dat iemand uitvoert ten gunste van een ander en ten koste van zichzelf. Een ander woord ervoor is onbaatzuchtig. Tegenstelling: egoïsme.

Ik geloof niet dat volledig onbaatzuchtigheid bestaat. Je krijgt er immers altijd iets voor terug. Als je het buiten jezelf zoekt: het geluk en de dankbaarheid van de ander te mogen meemaken. Binnen jezelf: de bevrediging dat je iets gedaan hebt voor een ander.

Egoïsme, vaak wordt dit in negatieve zin gebruikt. Ik zie dit anders, ik vind dat er een goede balans moet zijn tussen altruïsme en egoïsme. Wanneer je je vaak geleefd voelt of vaak denkt: ik heb zoveel voor die ander gedaan.. Of wie heeft het wel is niet gedacht als je iets geeft en dan niks terug krijgt; stank voor dank. Dan is eigenlijk de balans verkeerd, te weinig egoïsme, teveel altruïsme. Ik zie het als saldo op je bankrekening. Het egoïsme moet gevuld blijven, daar ben je zelf verantwoordelijk voor. Geef je teveel uit (altruïsme) kom je in het rood te staan. Dan komen de gevoelens van oneerlijkheid en onmacht. Doe je dit continue kan dit tot vervelende klachten leiden zoals een burnout.

De vraag is dus kun je iets permitteren om te geven? Sta je voor iets, ongeacht de reactie van de ontvanger? Als je continue geeft, voor de waardering en erkenning van anderen, leg je het geluk van jezelf in de handen van de ander. Wat als je niet de reactie krijgt van de ander? Ook dan ontstaat er disbalans en kun je vervallen in teleurstelling, onmacht en gevoel van onrechtvaardigheid. Ik ben groot voorstander van verantwoordelijkheid nemen voor je eigen doen en laten, je niet te laten leiden/lijden door daden van anderen.

‘Never invest more then you can afford to lose’. Hoeveel dat is kan iemand alleen voor zichzelf bepalen. Om in de draagmoederschap situatie te blijven: iemand die een zware bevalling heeft gehad met een lang herstel kan het draagmoederschap als teveel investment ervaren. Dan weegt de investering niet op tegen wat er voor terug komt.

Ik voel een bepaalde afkeer tegen commercieel draagmoederschap, ik denk dat dit voortkomt vanuit deze perceptie over egoïsme en altruïsme. Persoonlijk ben ik van mening dat geld de situatie kan vertroebelen, het kan verblinden. Maakt een prijskaartje de risico’s minder angstaanjagend? De eventuele ongemakken dragelijker? Ik ben van mening van niet, dat het draagmoederschap gedaan moet worden vanuit je eigen ik.

Voor mezelf is deze balans tussen egoïsme en altruïsme er. Ik geloof zo in het draagmoederschap, niet leven vanuit angst, de liefde. Dit is alles waar ik voor sta, mijn geloof. En dat is de investering, de risico’s, de eventuele ongemakken waard. Ongeacht wat er kan gebeuren. Dat gezegd hebbende: natuurlijk hoop ik op een levenslange bijzondere vriendschap met Arnout en Stefano en ik zal alles wat in mijn macht ligt ook doen om die vriendschap te behouden.

—————English translated by S—————

Egoism vs Altruism

I had never heard of altruism before hearing about surrogacy. I always used unselfish. Dutch law doesn’t approve surrogacy for money, altruistic surrogacy is allowed though. But what does altruism mean excactly? Altruism is the behavior of someone for another person at the expense of oneself. Wich is the definition of unselfishness as well. The opposite of altruism is egoism.

I dont believe in total unselfishness. You always get something in return. The experience to witness someone elses happieness and gretefulness for example. And as a person, the satisfaction of what you have done for someone else.

Egoism, is often used as something negative. I see this differently, I think there has to be a balance between egoism and altruism. For example; when you are really busy with everything and nothing or you often think: I have done so much for this person.  Or when you give something but get nothing in return you get upset about this really because the balance is wrong. To much egoism to little altruism. I see it as the level of your bank account. The egoism must stay filled, you are responsible for this part. If you spend to much (altruism) you could reach a negative point. Then the feelings above come to surface. If you get this a lot it could lead to a burn-out.

The question is, can you permit yourself to give? Do you stand for this, without giving the reaction of the other person(s) a thought? If you give continuously, for recognition and appreciation, you put your happiness in the hands of someone else. What if the reaction you get in return is different then you’d imagined? Then you can get off balance and dwell in sorrow for what happened. I am a believer in taking responsibility for the things you do and ignore what other people think/do in return.

‘Never invest more then you can afford to lose’. How much that is you can only tell for yourself. To keep it to this situation: someone who had a tough birth story with a long recovery could think of surrogacy as a hard thing to do. The investment does not give back what you put in.

I feel a certain aversion to commercial for money, I think this arises from this perception of selfishness and altruism. Personally, I believe that money can cloud the situation, it can blind a judgement. Does a price tag make the risks less frightening? The possible inconveniences more bearable? I think it will not, surrogacy must be done from your own self.

For myself, this balance between egoism and altruism is there. I believe so much in surrogacy, not living from fear, love. This is all I stand for, my faith. And that’s worth the investment, the risks, the possible inconveniences. No matter what can happen. Having said that, of course, I hope for a lifelong special friendship with Arnout and Stefano and I will do everything in my power to maintain that friendship.