Op een forum omtrent draagmoederschap lees ik het verhaal van een homostel die via draagmoederschap een kindje willen krijgen. Ze hebben een draagmoeder gevonden en van een andere vrouw wil haar eicellen doneren. Er is echter in Nederland geen enkel ziekenhuis die hun willen helpen met deze procedure, dit verhaal zet je aan het denken of de mogelijkheden die je in gedachte had wel echt uit te voeren zijn. Blijkbaar is het allemaal nog moeilijker dan gedacht en is het goed om te kijken welke opties er WEL allemaal zijn om een kinderwens in vervulling te laten gaan.
De optie hoog technologisch draagmoederschap (HTD) is dus zoals hier boven te lezen is niet mogelijk in Nederland omdat er geen enkel ziekenhuis is die hier hun medewerking aan wil verlenen. In omliggende landen zijn de regels omtrent draagmoederschap ook niet zo geregeld dat het via HTD mogelijk is een kindje te krijgen.
De volgende optie is dan laag technologisch draagmoederschap (LTD), bij deze optie is de eicel ook van de draagmoeder dus is het kind biologisch ook van haar. Hier komt de vraag dan ook weer terug, waar vind je een draagmoeder? De laatste tijd hebben we het in de omgeving wel over onze kinderwens. Iedereen reageert leuk en positief maar een draagmoeder hebben we nog niet gevonden helaas. Dit is natuurlijk ook een heel lastige situatie en de vrouw die draagmoeder zou worden moet natuurlijk ook voor de volle 100% achter haar keuze staan. We gaan dan ook zeker deze optie open laten staan maar moeten toch ook verder kijken naar andere mogelijkheden.
Een volgende optie is pleegouderschap, je draagt zo zorg voor een kind maar zal niet de ouders worden van dit kind. Dit is wel iets wat we heel graag willen dus voor ons valt deze optie nu af.
Een laatste optie is dan adoptie. Adoptie door twee mannen/vrouwen wordt alleen in Amerika, Zuid-Afrika en in Portugal toegestaan. Wij gaan nu kijken wat de mogelijkheden zijn om een kindje uit Amerika te adopteren. Via het programma “met open armen” zijn we bij de stichting A New Way terecht gekomen en daar gaan we in maart 2015 naar toe om een informatiebijeenkomst bij te wonen. Ook hebben we informatie opgevraagd via adoptie.nl. Het adopteren van een kind is een lang proces waarbij verschillende stadia doorlopen moeten worden. Als eerste moet je je aanmelden om überhaupt naar een bureau te kunnen om een procedure te starten. Het aanmelden gaat via een formulier en vervolgens moet je 6 bijeenkomsten bijwonen om vervolgens in gesprek te gaan met de raad voor de kinderbescherming. Deze komen bij je thuis en kijken naar de gezinssituatie. Als dit proces is afgerond en dit kan 17 maanden duren kan je naar een stichting zoals A New Way om je inde schrijven en in aanmerking te komen voor een adoptiekindje. Als je je hebt aangemeld duurt het 2 maanden voordat je gematched kunt worden met een kindje. In Amerika zoeken de ouders zelf de adoptieouders uit en is er dus geen sprake van een wachtlijst. Het is wel zo dat je dus oneindig kan wachten als je niet wordt uitgekozen door de ouders. Maar de verwachte wachttijd ligt tussen de 0,5-3 jaar. Alles bij elkaar kom je dus al snel op een kleine 5 jaar aan wachttijd te zitten en tegen die tijd is A al bijna te oud om nog een kind te kunnen adopteren. Het is dus wel zaak om ons op korte termijn aan te melden en om met de beginseltoestemming te beginnen zodat we over 1,5 jaar naar een stichting zoals A New Way kunnen gaan om een procedure te starten.
Dit is dus ook een optie maar we moeten bekijken wat we gaan doen…
(17dec14)
Wensvaders - Draagmoederschap 