Op 13 juni mochten we dus in de avond naar huis. Eigenlijk om 21:00 maar stiekem mochten we toch om 20:00 naar huis en dat was wel fijn want dan hadden we nog heel even een momentje thuis voordat de kraamzorg zou komen. Het was wel gek dat Verah nog in het ziekenhuis achter moest blijven maar hopelijk kon ze zo langer slapen en sneller herstellen.
In het ziekenhuis zeggen we tot de volgende keer tegen Verah, nog even een knuffeltje met James en dan kan hij in de maxi-cosi. Hij zit als een soort rolladetje in de maxi-cosi en dat ziet er heel schattig uit.
We lopen naar de auto en gaan nog ff een lang parkeren kaartje halen bij de baliemedewerkers in het ZH. Ze vinden hem heel schattig en komen allemaal even kijken. Na veel geluk gewenst te krijgen kunnen we naar de auto om naar huis te gaan.
De autorit is kort en James slaapt lekker, nog geen huiltje gegeven. We komen aan bij huis en het is mooi versiert en er staat een ooievaar in de tuin! Super leuk. Ook binnen is alles heel leuk versiert. Thanks!
En dan ben je ineens met z’n drieën thuis, hoe bijzonder. We pakken wat spullen uit, warmen de kruik op en dan staat de kraamhulp al voor de deur.
Dat we de vorige keer ook al kraamhulp gehad hadden en al even voor een baby gezorgd hadden was goed te zien. De kraamhulp hoefde niet heel veel te vertellen of het was al gedaan. En zo na een uurtje konden wij dan ook naar bed toe om te gaan slapen.
Die nacht is die eigenlijk ook heel rustig en lekker veel aan het slapen, even een momentje dat hij wat onrustig was maar dit duurde niet heel erg lang. Dus een heerlijk tevreden mannetje en hele trotse papa’s die helemaal verliefd zijn! Hoe het verder ging lezen jullie natuurlijk in een volgend blog.
Ps. Dankjewel voor alle lieve berichten op de social media’s, de leuke kaartjes en cadeautjes, te lief!
On June 13th we were dismissed from the hospital and went home! We were able to go home at 20:00 so there would be some alone time before the maternity help arrived. It was a bit weird to leave Verah behind in the hospital but maybe some peace and quiet would help with recovering.
We said till next time to Verah, she cuddled with James for a little bit and then he could take place in the maxic-osi for the ride home. He looks so big already in the maxi-cosi so funny to see.
At the reception we switched our parking ticket for a long term parking ticket so we wouldn’t have to pay like 60 euro’s for parking and the people behind reception all came to see little James and found him really cute! They wished us all the best and we were set to go.
The drive is short and James sleeps the whole way without crying or anything. When we arrive at our home it was decorated with blue balloons and a stork carrying a baby. So cute! Inside our home there were some more decorations and ballons. Thanks!
At 21:00 the help came and we already prepared a lot since we already took care of a newborn for a little bit. So she didn’t need to explain a lot and after an hour se left and we were set to go to bed.
The night was not such a big deal, he slept most of it. About 30 minutes or so he was a bit fuzzy but then he fell back to sleep and we also could get a few hours of sleep. So a really happy boy with 2 very proud dads ❤ How the next days went you will read in the next blog. Still deciding on translating every blog or just once in a while. So don’t be sad if it’s just in dutch, if you want to know anything please do ask! 🙂
We also want to thank everyone for all the love on our social media, the cards and gifts we received, so sweet!
Wensvaders - Draagmoederschap 