Wensvaders – Draagmoederschap

Hoe is het met ons?
En met ons bedoel ik de papa’s haha! We krijgen vaak de vraag hoe het vaderschap bevalt: fantastisch, het is vaak net nog een soort van droom (totdat die krampjes krijgt en megahard begint te huilen) en we zijn zo dankbaar dat we dit mogen beleven. Of we al helemaal kapot zijn van de slapeloze nachten: nope, nog steeds geen last van. Vanaf de geboorte was het in de nacht al slapen, op 1 voeding na. En de laatste weken is het de nacht door slapen dus dat gaat eigenlijk heel erg goed. Ook vragen mensen geregeld of we ons niet beperkt voelen in de vrijheid: zo ervaren we het eigenlijk niet. James gaat gezellig mee overal mee naartoe. Op de krampjes na is het een heel relaxt mannetje die super nieuwsgierig is om alles te zien en mee te maken, dus top. En we zijn ook echt wel eens een aantal dagen achter elkaar thuis hoor haha

En met James?
Zoals je hierboven al wel even hebt kunnen lezen heeft hij nog last van krampjes. We hebben al van alles geprobeerd maar het is nog niet echt opgelost. Wel is heeft hij sinds een week (iets) minder last van obstipatie want elke dag is er wel een klein poepie dus dat begint ergens op te lijken en het zal voor hem denken we heel erg opluchten als dit gewoon goed doorloopt. Sinds twee weekjes krijgt hij een paar proef hapjes vaste voeding en dit is supergrappig om te zien. In het begin had hij nog geen idee wat hij ermee aan moest maar inmiddels doet die zijn mondje open en verdwijnen er dus een aantal hapjes groente naar binnen, yay! Verder is hij steeds meer en meer actief met zijn speelgoedjes en knuffels en stopt hij steeds meer in zijn mond haha, heerlijk om die vooruitgang in de beleving te zien.

Hoe zit het met dat gedoe bij de raad voor de kinderbescherming?
Laten we weer even bij het begin beginnen. In een draagmoedertraject wordt er aangeraden contact op te nemen met de raad bij ongeveer 20 weken zwangerschap. Dit hebben we gedaan en 10 weken later ofzo volgende een gesprek. Wij hadden een gesprek, en Verah had een gesprek. Tijdens dit gesprek kwam eigenlijk naar boven dat we in principe geen contact met de raad op hadden hoeven nemen want Verah is niet getrouwd dus de biologische vader kon het kindje erkennen en gezag opvragen. Dus we dachten top klaar en niets meer aan doen. Er volgde een rapport blablabla en we dachten er klaar mee te zijn.

Toen in de kraamtijd wou de persoon van de raad langskomen voor wat wij dachten dat een kraamvisite was aangezien ze het vorige traject ook kende en het nu allemaal zo goed ging en wij dat wel aardig vonden. Dus dat bezoek, hup kladblok uit de tas, vragen etc. bleek het dus toch wel een follow-up te zijn om het af te ronden. Ok prima, beetje gek maar alles gaat goed dus rond het maar mooi af en dan zijn we er klaar mee.

Tijdens de zwangerschap zijn we ook met een advocate aan de slag geweest om de rechtszaken die moeten gebeuren te regelen en dit kon allemaal pas in gang gezet worden na de geboorte. Dus in september kregen we een brief met de datum 14nov en hier zouden beide zaken, het gezag overdragen en het adopteren door de andere papa geregeld worden. NICE! Het eindrapport van de raad was ook binnen, allemaal dikke prima, dus wachten op 14 november.

Toen kregen we deze week een telefoontje van de advocate dat de rechtbank gebeld had over de zaak. De raad had contact met hen opgenomen en aangegeven dat de adoptie zaak niet tegelijk behandeld kon worden want de raad was een onderzoek gestart naar de papa die moet adopteren. Uhm wat? We hebben al hele gesprekken gehad, de raad “kent” ons al, waarom zouden ze dan nu ineens een onderzoek moeten gaan doen?! Wat ze bijvoorbeeld doen is een mogelijk strafblad opvragen, die is uiteraard niet eens aanwezig en ook al wel kijk ff hoeveel kinderen er geboren worden bij mensen met een strafblad waar niemand naar omkijkt?!

Onze advocate vind het ook vreemd want ze heeft vorig jaar ook een zaak behandelt waar geen onderzoek is gedaan naar de papa die adopteren moet. Dus ze gaat contact opnemen met de raad om te kijken hoe of wat. Het voelt ook een beetje als meten met twee maten, beh.

Het is zo jammer dat het allemaal zoveel moeite en tijd en energie en geld moet kosten. Het ziet ernaar uit dat we nu misschien 2 rechtszaken krijgen, 1 voor het gezag en dus 1 voor de adoptie. Dit terwijl beide zaken alleen een gesprekje is wat prima tegelijk plaats kan vinden, en de uitspraak van de adoptie mag formeel gezien pas 3 maanden na de uitspraak van het gezag zijn wat dus ook prima kan en de raad tijd geeft per se een onderzoek uit te voeren.

Hopelijk valt hier iets van een duidelijk verhaal uit te halen, excuus als het niet zo is. Het is ook een beetje droog allemaal maar wel heel frustrerend dus wel even fijn om te delen.

We hopen dat het voor wensouders in de toekomst allemaal een stukje makkelijker wordt! Dus hup regering doe er wat mee!!!

!!!!!!!UPDATE: 14 nov gaat voor beide gewoon door en het was een misverstand?! Whoohoo

En we sluiten even af met een leuk fotootje van James ❤ je kunt ons ook volgen op Instagram!